نمک به زخم مزن با کنایه درسخنت

مرا به وهم میفکن به صحت قسمت

به استعاره ی تووصف می کنم گل را

تو درتضادی و تشبیه می کنم کرمت

ببین چگونه به تلمیح می کشی به رخم

نشان عاشقیت جان فدای هر قدمت

نظیر مراعات واژه های شعر منی

به ابر وبادومه وخورشید گر بود ندمت

فرزانه